موج سراسری دستگیری فعالین زن

شهناز اسفندیاری 

فعالین زن را به بهانه های واهی می ربایند

با نزدیک شدن ٨ مارش ( روز جهانی زن) نظام زن ستیز جمهوری اسلامی، دستگیری های گسترده و سراسری فعالین زن را آغاز کرده است. 

جمهوری اسلامی می خواهد هر نوع فعالیت و سازماندهی برای گردهمایی های هر چند کوچک را در نطفه سرکوب کند. 

به جمع ها و محافل زنان که به برسی مشکلات و حقوق زنان می پردازند حمله می کند و بعد از ضرب و شتم آنها به محل نامعلوم انتقال می دهد، فعالین زن را به بهانه های واهی می ربایند،از محل بازداشت و سرنوشت آنها حتا خانواد ها یشان بی اطلاع هستند. شکل وشیوه دستگیری ها و برخوردها ی همسانی که ماموران امنیتی به هنگام دستگیری ها از خود نشان می دهند، حکایت از سازماندهی سراسری وحساب شده دستگیری ها دارد. 

فرزانه جلالی فعال حقوق زنان و فعال مدنی ، بدون دریافت هیچ احضاریه ای در کرمانشاه دستگیر می شود،او را به بهانه ناقص بودن مدارکش به اداره ثبت کرمانشاه فرا می خوانند و در همان جا دستگیرش می کنند،معلوم نیست که چه ارگانی او را دستگیر کرده و به کجا انتقال داده شده است، فرزانه جلالی دانشجوی سابق در رشته مردم شناسی ی دانشگاه تهران است،او از فعالان سابق دانشگاه تهران بود که به همین دلیل از ادامه تحصیل محروم شده است.

اوهمچنین به مدت یک سال مدیر مسئول روزنامه صبح دانشگاه بوده.    فرزانه جلالی چهره شناخته شده فعال عرصه زنان در کردستان است او حمایت های قانونی را پشتوانه و تشدید کننده قتل های ناموسی می دانست و ریشه های قتل های ناموسی را علاوه بر فرهنگ ناموس پرستی ی مردسالاری ،در نبود زیر ساخت های اقتصادی و بیکاری گسترده زنان و وابستگی شان به مردان خانواده می دید. او علاوه بر اطلاع و آگاهی رسانی در زمینه عملی نیز فعال بود. 

دکتر مهرناز حقیقی اول اسفند در بندرعباس دستگیر می شود، ماموران اطلاعات ۱۱ شب با او تماس می گیرند و به بهانه آوردن مریض بداحوال، به خانه اش ریخته و او را دستگیر می کنند و به محل نا معلومی انتقال می دهند. در این مورد هم ماموران هیچ اطلاعاتی در مورد خودشان و محل انتقال دکتر مهرناز حقیقی نمی دهند. 

سپیده قولیان ،جمعه ششم اسفند ماه ، شب هنگام در منزل پدرش دستگیر می شود ،او دانشجوی رشته دامپزشکی در اهواز است. ماموران به هنگام دستگیری او نیز هیچ اطلاعاتی از خودشان و محلی که سپیده را می برند نمی دهند. در هر دو مورد خانواده ها تهدید به عدم اطلاع رسانی می شوند.      

    

این نمونه های تاکنونی ایست که رسانه ای شده از آنچه که رسانی نشده و ادامه این روند ،اطلاعی در دست نیست. 

با اعتراض به هر شکل ممکن به این وضعیت ،گامی هر چند کوچک برای متوقف کردن این روند و آزادی دستگیر شدگان برداریم.